| امروز چه روزی است | چهارشنبه، 10 مرداد 1403 |
| تاریخ امروز به میلادی | Wednesday, July 31, 2024 |
| تاریخ امروز به قمری | الثلاثاء، 25 محرم 1446 |
روز 10 مرداد 1403
سه شنبه 10 مرداد 1403 خورشیدی جشن تموز یا همان چله تابستان است. جشن چله تابستان یا چله تموز همانگونه که از اسمش پیداست در چهلمین روز تابستان برگزار می شود. این روز بلندترین روز تابستان است. در واقع این جشن نسخه تابستانی، شب چله یا همان یلدا است. کلمه تموز به گرم ترین روز سال اطلاق می شود که در ادبیات شفاهی ایران به آن چله بزرگ می گویند. این آیین هم مانند دیگر آیین های جهان باستان، به چرخه طبیعت و فرهنگ کشاورزی مربوط می شود. همزمانی این جشن با موسم برداشت محصول کشاورزی این ارتباط را آشکارتر می سازد. در واقع این نوع جشن، سپاسگزاری نمادین کشاورزان از فراوانی فرآورده های کشاورزی و زمین است.
مناسبت ها و رخدادهای روز 10 مرداد
روز 10 مرداد 1403 خورشیدی در سررسید روز جشن چله تابستان یا تموز است. خود تموز تلفظ بابلی دوموزی خدای سومری است. ریشه این خدا به فرهنگ بین النهرین یا میان رودان بر می گردد. این ایزد بین النهرینی در اصل خدای گله داران بوده است. تموز خدای همجایگاه ایزد بانو عشتار الهه فراوانی، زاد و رود، کشاورزی و زمین است. تموز در کنار حمایت از گله ها، خدای رویش گیاهان، حاصلخیزی و فراوانی است. باستان شناسان و سومر شناسان عقیده دارند که این خدا در اصل یکی از پادشاهان سومری بوده که بعدها همچون یک خدا پرستیده شده است. به هر حال این ایزد باستانی با تابستان و فراوانی محصول در پیوند است و با اینکه اقتدار خود را هزارها سال است که از دست داده در خاطره جمعی مردم خاورمیانه، به شکلی نمادین حاضر است.
کنفدراسیون سوئیس!
در 10 مرداد (1 اوت) 1290 میلادی کانتون نشین ها یا مناطق خودمختار سوئیس با هم متحد شده و در عین حفظ استقلال یک کشور واحد تشکیل دادند. البته سوئیس با تعاریفی که ما از کشور سراغ داریم کمی متفاوت است. این کشور هفت و نیم میلیون نفر جمعیت دارد. سوئیس چهار زبان رسمی دارد. این چهار زبان آلمانی، ایتالیایی، فرانسوی و رمانش هستند. زبان رمانش را بازمانده ای از زبان عامیانه مردمان لاتین می دانند.
ونیزی در آمریکا
در 10 مرداد (1 اوت) 1498 میلادی یعنی 525 سال پیش کریستف کلمب یه منطقه کارائیب پا گذاشت. وی با دیدن خانه های مردم این سرزمین آن را ونیز نو یا ونزوئلا نامید. بومیان این کشور خانه های خود را بر فراز ستون هایی که در آب های کم ژرفای کارائیب فرو کرده بودند، می ساختند. وی این منطقه را به پادشاهی اسپانیا افزود.
