14 مرداد

روز 14 مرداد 1403

شنبه 14 مرداد 1403 خورشیدی روز بزرگی در تاریخ مبارزات آزادی خواهانه مردم ایران است. امروز روزی است که فرمان مشروطیت به دست مظفر الدین شاه امضا شد. روز قبل از آن هم همین شاه قاجاری، فرمان تشکیل مجلس شورای ملی را توقیع کرده بود. با این کار شاه قاجار درخواست مردم و جنبش مشروطیه را دایر بر مشارکت مردم در حکومتداری پذیرفت. این نخستین باری بود که در تاریخ ایران، حکومت مشروطه برقرار می شد. فرمان مشروطیت به پیشنهاد و پافشاری میرزا نصرالله خان نائینی و به قلم و انشای احمد قوام نوشته شد.

مناسبت ها و رخدادهای روز 14 مرداد

در 14 مرداد 1403 یکی از دوران سازترین رخدادهای تاریخ سیاسی ایران وی داد. فرمان مشروطیت در این روز صادر شد. آرزوی دیرینه ای که پس از آشنایی ایرانیان منورالفکر با پیشرفت غربی ها، جان و دل ایرانیان را تسخیر کرده بود.

14 مرداد من اول دیدم پس مال من است!

14 مرداد 440 سال پیش گیلبرت به سرزمین کانادا رسیده و چشمش به جمال بخش هایی از آن روشن شد. چون هیچ کس از اروپاییان پیش از وی آنجا را البته به جز بومیان بیچاره! ندیده بود، همه آن سرزمین را بخشی از پادشاهی انگلستان نامید. این دریانورد انگلیسی به جایی رسیده بود که امروزه «نیو فاند لند» نامیده می شود. در گذشته مالک شدن به سختی امروز نبود. با یک کشتی و یک ارتش کوچک تفنگدار می شد همه جا را تصرف کرد. البته استعمارگران انصافا به یک قانون با جوانمردی کامل وفادار بودند. به کسی که می گفت : «من اول!» احترام می گذاشتند و سر کشتی را کج می کردند.

14 مرداد: لهستان عادلانه تقسیم می شود!

لهستان گویی در تاریخ برای تقسیم شدن آفریده شده است. در 14 مرداد (5 اوت) 1772 میلادی دو ابر قدرت آن روز یعنی روسیه تزاری و پروس (گویا آلمان را آن روزها پروس می خواندند) و اتریش عادلانه میان خود تقسیم کردند. این اتفاق در سالهای بعد و در سالهای 1793 و 1795 نیز تکرار شد. البته الحق و الانصاف باید گفت که اتریش در دومین تجزیه لهستان شرکتی نداشت! تنها در سومی شرکت کرد. به این ترتیب کشور لهستان به مدت 123 سال استقلال و موجودیت خود را از دست داد. اما این استقلال تا جنگ جهانی دوم ادامه داشت. آلمان این بار به رهبری هیتلر به لهستان حمله کرد و پس از یک ماه جنگ آن را به چنگ آورد. این حمله سرآغاز جنگ جهانی دوم بود. در فاصله تجزیه سوم تا حمله هیتلر، لهستان به کمک پیمان ورسای دوباره موجودیت خود را بر نقشه جهان اروپایی بازیافت. گر چه ارزش زئوپولتیکی آن دوباره آز و طمع آلمانی ها را برانگیخت.